این کتاب با هدف ارایه تصویری روشن از عرفان اسلامی و مشخصه‌های اساسی آن در ۵ فصل تهیه و تدوین شده است. در فصل نخست این نوشتار به کلیاتی درباره عرفان از قبیل انواع تمایلات انسانی و توضیح خودشکوفایی و ناخودشکوفایی آن‌ها، تمایلات عرفانی به عنوان تمایلات اصیل آدمی، پاسخ به پرسش‌هایی چون: عرفان چیست؟ عارف کیست؟ و نیز شرح رابطه عرفان با فلسفه، عقل، و شرع، پرداخته شده است. در فصل دوم این کتاب که به مسأله تحریف و انحراف در آموزه‌های عرفانی اختصاص یافته، مباحثی چون: منشأ تحریف و انحرافات، تحلیل عوامل انحراف در عرفان، استعمار و عرفان سازی و ترویج صوفی‌گری، مورد بحث قرار گرفته است. در فصل سوم ضمن بحث درباره شاخصه‌های عرفان اسلامی، به پیشینه عرفان در جوامع انسانی، تبیین شاخصه‌های عرفان صحیح بر مبنای تحلیل عقلی و ویژگی‌های عرفان اسلامی در کتاب و سنت پرداخته شده، و پس از ارایه پاسخ‌هایی از امام باقر و امام صادق (علیهما السلام)، به سؤال متعارض یا متقارب بودن دو بعد مادی و معنوی انسان، امام خمینی (رضوان الله علیه) به عنوان تجسمی از عرفان راستین معرفی شده و از مسایلی هم‌چون رجوع به آموزه‌های عرفانی دیگر مکاتب، عدم انحصار عرفان در روحانیت، و همه جانبه بودن سیر عرفانی سخن به میان آمده است. در فصل چهارم، راه صحیح نیل به مقامات عرفانی معرفی شده است. در این فصل ابتدا ضمن اشاره به شناخت راه صحیح با استفاده از عقل و نقل و با تأکید بر لزوم رجوع به اهل بیت (علیهم السلام)، به موانع مهم سیر الی الله اشاره شده است. مراحل ـ و سلوک، مشارطه، مراقبه و محاسبه، مراحل مراقبه، ذکر و جایگاه آن و نماز و راز خیرالعمل بودن آن از مباحث مطرح شده در این فصل است. در پایان، این کتاب در فصل پنجم به بررسی مسأله کشف و کرامت پرداخته است حقیقت کشف و مکاشفه، کرامت و حقیقت و ماهیت آن، عرفان حقیقی و سیر و سلوک، و نیاز به استاد از دیگر مباحث پایانی این نوشتار است.
