فیلم و فلسفه جلد پنجم: گسست زبان؛ بحران هویت (فیلم نوشت: راه رفتن روی سیم)

فیلم و فلسفه جلد پنجم:

گسست زبان؛ بحران هویت

(فیلم نوشت: راه رفتن روی سیم)

احمد رضا معتمدی

رضا داوری اردکانی: معتمدی برای ما بیان می‌کند که هنر به پایان کارش نزدیک شده است، یک چراغ اینجا دارد خاموش می‌شود. این دغدغه هنرمند و دردهنر است، در واقع آن اشاره هگل است: هنر بزرگ مرده است! اما یأس در فیلم نیست.

علی اکبر رشاد: فیلم در عین اینکه فلسفی است، زبان را نیز به خوبی تحلیل کرده که چگونه آواهای طبیعی به موسیقی مقامی ما پیوند خورده است.

غلامحسین ابراهیمی دینانی: اینکه فیلم را به استاد داوری به خاطر کتاب «شاعران در زمانه عسرت» تقدیم می‌کند، خیلی به جاست. به راستی این فیلم، ثمره آن کتاب و تفکر دکتر داوری در آن کتاب است.

شهرام پازوکی: شعر و موسیقی ذوات هویت فرهنگی ما بودند. خوشم آمد که دکتر معتمدی شاعری هم در میان اهل موسیقی داشتند که خودش را اعدام کرد، شعر نظم کلمات نیست، بنیاد شعر تفکر است و تفکر در شاعری ظهور پیدا می‌کند.

نصرالله حکمت: موسیقی وجود ما، موسیقی ادب و ادب موسیقی است و منطق موسیقی نمی‌شناسد اما با نطق جان‌ها آشناست. کارگردان، جامعه قانون زده و فاقد زیست انسانی را تصویر کرده و به زیبایی این واقعیت تلخ را نشان داده که ضد قانون فرزند قانون است.